De congé zit er op.Terug naar de orde van de dag. Werk, school,… Hoe deed je dat nu ook al weer? Gaan werken, de kids naar school, de was en de plas, gezond koken & eten, tijd voor jezelf, tijd voor een ander,…? Pas begonnen en nu alweer toe aan verlof. Is dit het? Is dit wat ik echt wil doen? Voor de rest van mijn leven…
Soms voelt het als een grote en misschien moeilijke ommekeer, een grote tegenstelling (van verlof naar werktijd). Het lijkt een cyclus die zich elk jaar herhaalt. Op zich is het wel goed om even stil te staan en je af te vragen wat, hoe, waarom, enz. Eens opnieuw over de horizon te kijken en je koers te bepalen of te kijken of je nog op koers bent. Vaak is het buikgevoel hierbij jouw kompas. Wat voelt goed? Wat heb ik nodig? Wat is mijn wens en wat is de werkelijkheid? Een manier die voor mij toch werkt. Door mijn nood tegenover de werkelijkheid te zetten en te voelen wat ik voel. Enkel zo kan ik te weten komen wat ik echt nodig heb. Om me dan te richten op het vervullen van die behoeftes. Rap gezegd, ik weet het. Maar voor mij begint het bij het kennen van mijn behoeftes, bij wat ik echt nodig heb. Van daaruit kan ik dan weer verder.
Deze zomer werd ik tijdens een verdiepingssessie nog maar eens overtuigd van het nut van energiemanagement (laat ik het even zo noemen). Me vooral te richten op wat me energie geeft en bewust te worden van wat me energie kost. Om mijn energie meer te gaan ‘begeren’, zeg maar. Noem het energiemanagement als vervolg op timemanagement misschien. Woorden die nogal rationeel kunnen klinken maar aan de andere kant je kunnen helpen om in te zien dat het goed is om stil te staan bij jouw energiepijl en wat jouw brandstof is. Hoe meer zicht je daarop krijgt, hoe meer je kan proberen om je energiewijzer in de groene zone te houden of krijgen.
Ik weet het, het vraagt soms moed om naar jezelf en je omgeving te kijken. Als het leven je dierbaar is een ‘plicht’ die we allen hebben, volgens mij.
Ik schrijf hier vanuit een bepaalde ‘point of view’, wetende dat er ook andere invalshoeken zijn. Ik ben benieuwd naar die van jou. Voel je vrij om hier (niet) mee eens te zijn.
Geef een reactie