…Maak ‘gaatjes in de tijd’ …

Vroeger hé, waren er veel ‘lege momenten’ waarop we ons als kind in de zelfs aan het vervelen waren. Nu worden deze momenten al heel snel opgevuld met tv, pc en allerlei activiteiten (hobby’s, huiswerk) Zo maken we kinderen gewend aan instant bevrediging.
Deze nacht (no worries, ik heb goed geslapen) bedacht ik dat er grote kans bestaat dat de kinderen nu vollenbak ‘oefenblaadjes’ en informatie te verwerken zullen krijgen omdat de grote mensen vol angst zitten dat de kinderen ‘achterstand’ zullen oplopen.
We leggen dan eigenlijk de verantwoordelijkheid bij onze kinderen. Zij moeten tonen, via prestatie, dat de grote mensen niet gefaald hebben. (oowee, daar is het woordje ‘niet’ weer)
Maar een kind dat zich niet goed voelt in zijn vel, daar kan je geen cijferkes en letterkes in gieten. écht niet! En als de kinderen, met zo van die toffe, lange, gevoelig afgestelde antennen ‘alles’ sponzen, dan ‘weet’ ik dat die systeemkes nu wel met andere dingen bezig zullen zijn dan leerstof opnemen.
Ik kan me de scenes al voorstellen: ouders die verwachten dat hun kind goed werkt voor school… Lessenroosters, programma’s vol. Maar ga je kind niet beoordelen met goede of slechte cijfers of met x aantal uren ‘gewerkt voor school’. Het zou wel eens heel lastig kunnen worden, met ambetante kinderen.
Regelmaat en ritme, ze blijven belangrijk, maar propt het niet vol.Mama’s, papa’s: laad jullie kind met rust. Ga perforeren (het hoeven geen saaie rondjes te zijn)
Rust in het hoofd, rust in het systeemke. Laat verveling toe en vul hun dag niet in. Ga niet denken dat jij hen een hele dag moet animeren, entertainen. Ze kunnen het ook goed zonder jou, echt waar. Je kan van hen leren!
I know, het is ‘out of the comfortzone’…Ze zullen het wellicht anders doen dat jij in je gedachten had. (Hah, nog zo een kaartje uit de Amba Amba ‘start to stop’ reeks…)
Maar kan jij hen hierin vertrouwen geven? Want dat is wat ze nodig hebben, echtee:vertrouwen en autonomie.
Gewoon de perforator ter beschikking stellen.
Het is op de ‘stille’ momenten (en wie mij al eens bezig hoorde, weet welke diepzeestilte ik bedoel) dat hun koppeke tot rust komt en dat er extra hersenverbindingen worden gelegd.
Gun je kinderen VERVELING, rondlummelen, er liggen zoveel kansen in, vooral leer-kansen, voor jullie beiden.
Trouwens: gun je jezelf ook genoeg verveling?
nog een pee’iske speciaal voor de Yogastjes: Ik stuur jullie nog yogatijdfilmpjes door 🙂 misschien wel met de titel: yoga met de amba-tante haha 🙂
Hihi ik zal deze tekst eens afdrukken en in de leraarskamer hangen. Benieuwd…😉
haha ook benieuwd …